Mode, (M)ode, Mo-de
Een ode aan een team vol vastigheden, stelletje eikels, de mayo is op en nog meer….
Gapend lig ik op de bank. Weer een zaterdag achter de rug. ‘Wat is er allemaal gebeurd deze weken?’. ‘Ach, denk ik hardop. Dat maakt geen bal uit, altijd hetzelfde liedje’. Het is net GTST, je hoeft er een week niet naar te kijken en nog weet je wat die gasten van Heren 2 doen. Een beetje ballen, mauwen op elkaar en eenieder die zijn vaste autistische trekjes heeft. Met of zonder de namen te noemen, weet je al wat bij wie hoort.
Ik zal eens beginnen bij onze held, chefke hekwerken, degene die hard werkt en nooit een negatief woord zal zeggen. De persoon die ons begin dit jaar uit de brand heeft geholpen, omdat een of andere jokie zo stom moest zijn om te gaan hardlopen. Gevolgd door zijn compagnon, goede vriend en de andere bekendheid van de ‘pinkies’, het duo voor al uw etablissementen bij de piramide. D’n voorzitter, d’n doorhaler, d’n gene die altijd als langste aan de bar zit geplakt. Soms een wit shirt, een andere keer weer een rood shirt. Hij weet het zelf ook niet meer wat hij mee moet nemen. Het broekje van zijn vrouw misschien? Anders is daar altijd nog de jongste van het stel, de knaap die menig bitterbal en vrouw verslindt, al zullen we het maar niet over zijn achternaam hebben. Het wit staat hem net zo goed als het rood, hij kan er alleen ook niks aan doen dat hij voor de verkeerde rood-witte club is 😉. Net zoals die andere knaap, bittergarnituur, ook hij verslindt menig bit….. uhhh vrouw. Ook dit rood staat hem goed, nog beter dan het Oosterhoutse rood. De gebroeders, fijn dat jullie erbij bent knapen!
Rarara, wie zal er dan komen. D’n Duitser, die Mannschaft, shaggie, opa, d’n vaste invaller. De uitvinder van het 7-tal-volleybal. ‘Franzl, doe de wir mee jonguh?’ ‘ff aan tante Sjanie vragen.’ Maar dan weten we al genoeg. Passier is erbij. Betrouwbare factor waar je op kan rekenen, net zoals die onvervalste blik die je toegeworpen krijgt als je een bal mist. Maar na een leffe blond is alles weer goed. En met een schaal minisnacks, vallemtjes en een badkuip voor Miniduitser zit meer dan de helft van de familie aan tafel. ‘Wat een kutbal joh’ en ze scoren de 2-0, onze Etiënne, de jongen die meer in de wei moet vissen dan uit de vijver of het volleybalnet. Gewoon lekker komen volleyballen Robinho, dan hoef je ook niet in de kou en regen te staan. Over Leffe en Duitser gesproken, d;n andere invaller: ‘ Dit is broodje’, ‘ik kan dit weekend niet meedoen hoor jongens’ en mej staat ie zaterdags op tijd in de sporthal, de schwarzarbeiter. Volgend jaar lekker alleen trainen, een basisplek voor de jokie bewerktstelligen. Bedankt dat we dit jaar zoveel op jullie hulp kunnen rekenen jongens!
Arie, ouwe middentikker. Ook de razende reporter is weer van de partij. Dit jaar wel meer wedstrijden gespeeld dan Jappie vorig jaar in ’t twidde. Fijn dat je niet meer aan het klussen bent thuis, je moet ook geen dingen doen die je niet kan. Oh wacht, laat maar….. skiën zou ik je ook niet aanraden met die sneeuw op je ballen. ‘Nee gai, ik hoor ‘t ‘m alweer roepen’. En de appjes ‘Wie kan voor mij fluiten dit weekend, ik heb het écht niet in mijn agenda staan’. Gelukkig hebben we daarvoor onze bitch, ‘zo’n op z’n pie….’, chefke kiosk, de bitch uit Spanje. Waar we het nog niet over hebben gehad, ouwe reus: deze zaterdag voor de wedstrijd wederom stoom uitgeblazen en de muren gewit, omdat we weer hadden gewonnen? Het vaste recept tegenwoordig. Als er geld te verdienen valt, staat ie vooraan.
Fijn om te horen dat je misschien een handeltje gaat sluiten met onze man van de centen, Mr. Lijntje, lijntransporter, Mr. Roebel, Mr. Kwaliteitscontrole himself en de kartelbaas. De man van de tel- en fluitschema’s, diegene waar je altijd op kan rekenen, never ever een slecht woord zal zeggen en waar je altijd mee kan lachen. Goed je erbij te hebben, Melman. Maaruh, je moet dat toch eens uitleggen. Het hele jaar dik in de min staat in de Splitwise, maar als het seizoen voorbij is toch weer in de plus uitkomen? Staaltje creatief boekhouden?
Finally, de laatste 2 uit de gelederen. Team Breda, Breedjeda, team ‘voor 08:00 uur op een teamuitje zijn ze al thuis’. Mr. Marketing, onze dia, of is hij tegenwoordig letterlijk aan het solliciteren als passer-en-tegelijkertijd-loper? ‘Ik ben iets later jongens, denk dat ik er rond 21:00 uur ben’. De standaard woensdagavond. Hij valt nog net niet van L-ende uit elkaar, geen enkel-probleem meer. Ook hem staat het Waspikse rood beter dan het Oosterhoutse. Zijn bijnaam is de allermakkelijkste en allerbeste, niemand kan erom heen wie we bedoelen. Hij, die er niet op woensdag is als hij op zaterdag niet aanwezig kan zijn.
En last but nog least, de knook, bukkum, de man die dit seizoen zijn arsenaal aan smoesjes en groene poppetjes uit de kast weet te trekken. Gelukkig speelt NAC niet op woensdagavond, want dan had hij niet veel gezien, zo vaak is hij afwezig. Bekend van krakers zoals: Gnomen, de Triologie, Busytel. Hij, hij die al het hele seizoen op scherp staat, want ‘hij is rustiger geworden’. De man die niet tegen vermeend onrecht kan, maar heerlijk is om erbij te hebben. Bus, ook volgend jaar lekker blijven ballen. Ik moet namelijk nog in je tas schijten.
De oplettende kijker heeft overigens aan deze acrostichon kunnen opmerken wie onze nieuwe speler wordt volgend seizoen. En hopelijk snapt hij nu zelf ook sinds afgelopen zaterdag, waarom hij volgend jaar geen ballen meer krijgt?
Oja, we hebben nog gewonnen van Volley Tilburg. Die overigens met 3 teams afgereden waren naar Waspik om met geen enkele winstpartij terug huiswaarts te keren. Blijven trainen!
Jo-kie
……
En in de verte hoor ik nog: ‘Frank, kom je nog meedoen de laatste 12 minuten?’
